Η πλατεία Ελευθερίας … «αγνώριστη» στα χρόνια της δεκαετίας του ‘50 και του ‘60
Η πλατεία Ελευθερίας στα χρόνια της δεκαετίας του ΄50 όταν ακόμη την αποτελούσαν δύο τμήματα με δύο διαφορετικές όψεις. Το ένα τμήμα της ήταν υπερυψωμένο. Σ΄ αυτό ανέβαινες από λίγα μαρμάρινα σκαλιά που είχαν κατασκευαστεί προς την πλευρά του Δημαρχιακού μας καταστήματος. Η επιφάνεια αυτού του τμήματος της πλατείας ήταν χωμάτινη και τελείως… άγονη. Σε αντίθεση, το διπλανό της μέρος, που εικονίζεται με χιόνια σε φωτογραφία των αδελφών Τσακίρη, ήταν διαμορφωμένο σε ένα υποτυπώδες πάρκο.
Στο κέντρο του υπήρχε ένα μικρό βάθρο και μαρμάρινη στήλη που κατέληγε στην προτομή του αείμνηστου γυμνασιάρχη Λεωνίδα Παπαύλου που σφαγιάστηκε από τους Βουλγάρους τον Ιούνιο του 1913 και στο οποίο οι μαθητές των σχολείων κατέθεταν σε κάθε εθνική γιορτή τα σχετικά στεφάνια ιστορικής μνήμης.
Στον ίδιο χώρο εκτός από τα παρτέρια και τα μικρά δέντρα υπήρχαν και μερικά παγκάκια για ξεκούραση. Στη φωτογραφία μας, εκτός των άλλων διακρίνεται και ένα ζευγάρι Σερραίων που προσπαθεί να φωτογραφηθεί έχοντας στη μέση το παιδάκι τους
Αλλη μια άποψη της πλατείας Ελευθερίας στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 σε φωτογραφία του Φωτογράφου Σιαμίδη, ύστερα από την τελική της διαμόρφωσή. Διακρίνονται, εκτός από το Μπεζεστένι, (όπου σήμερα στεγάζεται το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης), μικρό τμήμα από τα σιντριβάνια της, τα μόλις κατασκευασμένα παρτέρια, οι… νεότευκτες λεύκες, η νέα στάση των ταξί (δεξιά και σε όλη την περίμετρο της πλατείας), το καφενείο “Κεντρικόν” (στο κέντρο της φωτογραφίας και δεξιά όπως βλέπουμε τη φωτογραφία, στην αρχή της λεωφόρου Μεραρχίας Σερρών, πριν ο χώρος μετατραπεί σε ένα ακόμη ακαλαίσθητο οικοδόμημα) καθώς και οι λιγοστοί περιπατητές. Στο βάθος, η πολιτεία χωρίς τα σημερινά τσιμεντένια τέρατα των πολυκατοικιών της.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στο αρχείο του Β. Τζανακάρη
Πηγή: anexartitos.gr
